دستنوشته فرزند شهید فرقانی درباره شهید مهدی لطفی نیاسر

دستنوشته فرزند شهید فرقانی درباره شهید محمد مهدی لطفی نیاسر:

یادمه اولین باری را که مهدی لطفی را دیدم در قامت یک شهید زنده با لباس سبز پاسداری و آن آرم زیبای سپاه بروی سینه در اردوی جنوب(میهمانی شهیدان) دبیرستان مان (شاهد صاحب الزمان(عج) همراه حاج احمد پناهیان به عنوان راویی که اطلاعات عملیات های یادمان های مناطق دفاع مقدس رو ارائه می داد. اشراف کامل و بیان گویا، انگار از خود بچه های جبهه و جنگ بود و گویا از خود بهشت آمده بود.
دیدن چهره اش ما را یاد پدران مان می انداخت.
دوست داشتنی و گرم
حتی حالت ایستادنش
صحبت کردنش
صدای آرام و متین
همه مات و خیره به چهره اش
حسین از همه خیره تر
بعد از اینکه روایتش تمام شد بچه ها دور هم جمع شده بودیم.
یکی از بچه ها گفت: حسین این راوی چقدر شبیه پدرته.
حسین گفت: آره وقتی چشمم به چهره اش افتاد دلم هوری ریخت انگار واقعا بابا از بهشت اومده بود.
خیلی خیلی شبیه شهدا بود.مخصوصا شهید اسماعیل صادقی
معلوم بود که بهشتیه و معلوم بود که از جنس شهداس فقط اومده بود چند صباحی بین ما باشه و برگرده و حالا قراره برگرده پیش رفقاش توی گلزار شهدا
پیش بابای حسین

شهید راه نابودی اسرائیل