#زندگی_به_سبک_مهدی (۴۱)
امام علی علیه السلام :
إرحَم ، تُرحَم …
کظم غیظ و رعایت حال انسانی که در سختی است و اشتباهی انجام داده و رحم کردن به او در سخت ترین لحظات از نشانه های انسان هایی است که روح بلندی دارند و می توانند هدف های بزرگ رو نشانه برن .
محمد مهدی از این صفت زیبا برخوردار بود و بارها اطرافیان ایشون این مساله رو از شهید دیده بودن …
یکی از دوستان صمیمی شهید نقل میکنه که یه روز صبح سرد پائیزی در سال ۸۲ یا ۸۳ که بارون زده بود ، محمد مهدی با موتور تریلش که تازه خریده بود از دانشگاه امام حسین علیه السلام زد بیرون ، توی اتوبان بابایی تهران بود که یه دفه یه ماشین پیچید جلوش و تغییر مسیر داد و باعث شد محمد مهدی تعادلش رو از دست بده و بخوره زمین و چندین متر روی زمین کشیده بشه و بدنش زخمی بشه ، راننده که یک سرباز بود میاد پایین و مهدی وقتی اونو میبینه که یک سربازه و این قضیه اگه پیگیری بشه برای اون بد تموم میشه ، میگه برو اشکالی نداره ولی خواهشا بیشتر دقت کن !
محمد مهدی تا چند ماه اون زخم ها رو در بدن داشت و موتورش دیگه به درد نمیخورد ، ولی از اشتباه دیگران گذشت کرد …
یک روایتی از امیرالمومنین علیه السلام هست که میفرماید: إرحَم ، تُرحَم !
این صفت شهید مصداق همین روایت است …
شهید راه نابودی اسرائیل
شهید محمد مهدی لطفی نیاسر